-
1 zdolność
zdolność [zdɔlnɔɕʨ̑] f\zdolność produkcyjna Produktionskapazität f\zdolność prawna jur Rechtsfähigkeit fmieć zdolności do czegoś Begabung [ lub Talent] zu etw haben -
2 prawny
moc prawna Rechtskraft fosoba prawna juristische Person fosobowość prawna Rechtspersönlichkeit fradca \prawny Rechtsberater(in) m(f)środek \prawny Rechtsmittel ntzdolność prawna Rechtsfähigkeit fzdolność do czynności \prawnych Geschäftsfähigkeit f -
3 moc
moc [mɔʦ̑] f\moc lecznicza [roślin] Heilkraft f [der Pflanzen]\moc produkcyjna Produktionskapazität f\moc prawna Rechtskraft fmieć/posiadać \moc prawną rechtskräftig seinna \mocy ustawy/porozumienia kraft des Gesetzes/aufgrund [ lub auf Grund] des Abkommenspozostawać w \mocy/tracić \moc in Kraft bleiben/außer Kraft treten\moc elektryczna elektrische Kraftcoś leży w czyjejś \mocy etw steht in jds Macht
См. также в других словарях:
zdolność — ż V, DCMs. zdolnośćści; lm MD. zdolnośćści 1. zwykle w lm «predyspozycja do łatwego opanowywania pewnych umiejętności, zdobywania wiedzy, uczenia się» Nadzwyczajne, wybitne, mierne, wszechstronne zdolności. Wrodzone zdolności. Zdolności… … Słownik języka polskiego
prawny — prawnyni 1. «dotyczący prawa, stanowiący prawo, obowiązujący według prawa, określony prawem, zgodny z prawem; legalny» Akt, nakaz, kodeks prawny. Norma, sankcja prawna. Opieka, porada, umowa prawna. Prawny właściciel nieruchomości. ∆ Czynność… … Słownik języka polskiego
moc — ż VI, DCMs. y 1. lm M. e, D. y «(wielka, znaczna) energia fizyczna lub duchowa; siła» Moc fizyczna, moralna. Moc ciosu, uderzenia. Moc wiatru, sztormu. Moc czyjegoś charakteru, ducha. Przypisywać czemuś magiczną moc. Szarpać coś z całej mocy … Słownik języka polskiego
osobowość — ż V, DCMs. osobowośćści; blm 1. «całość stałych cech psychicznych i mechanizmów wewnętrznych regulujących zachowanie się człowieka; indywidualność» Nieprzeciętna, niepowtarzalna, bogata, barwna osobowość. Osobowość aktorska, naukowa, pisarska.… … Słownik języka polskiego
pełnoletność — ż V, DCMs. pełnoletnośćści, blm «prawnie ustalony wiek, w którym uzyskuje się pełną zdolność korzystania z uprawnień obywateli danego państwa oraz ponosi odpowiedzialność prawną» Osiągnąć pełnoletność. Dojść do pełnoletności … Słownik języka polskiego
